Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

libraria C

  • 1 libraria

    librāria, ae, f., s. 1. librārius u. 2. lībrārius.

    lateinisch-deutsches > libraria

  • 2 libraria

    librāria, ae, f., s. 1. librarius u. 2. librarius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > libraria

  • 3 lībrāria

        lībrāria ae, f    [libra], she who weighs out tasks, forewoman, Iu.
    * * *

    Latin-English dictionary > lībrāria

  • 4 libraria

    lĭbrārĭa, ae, f., v. 1. librarius, II., and 2. librarius, II. B.

    Lewis & Short latin dictionary > libraria

  • 5 libraria

    [st1]1 [-] lĭbrārĭa, ae, f.: - [abcl][b]a - boutique de libraire, librairie. - [abcl]b - femme copiste, secrétaire.[/b] [st1]2 [-] lībrārĭa, ae, f.: intendante, celle qui pèse la laine et distribue la tâche aux esclaves.
    * * *
    [st1]1 [-] lĭbrārĭa, ae, f.: - [abcl][b]a - boutique de libraire, librairie. - [abcl]b - femme copiste, secrétaire.[/b] [st1]2 [-] lībrārĭa, ae, f.: intendante, celle qui pèse la laine et distribue la tâche aux esclaves.
    * * *
    I.
        Libraria, librariae. Gel. Librairie.
    \
        Libraria taberna. Cic. Boutique, et Ouvroir de libraire.
    II.
        Libraria. Iuuenal. Celle qui poise de la laine.

    Dictionarium latinogallicum > libraria

  • 6 libraria

    I librāria, ae f. (sc. taberna) [ librarius I ] II lībrāria, ae f. [ libra I ] (sc. ancilla)
    мастерица, отвешивавшая рабыням шерсть для прядения J

    Латинско-русский словарь > libraria

  • 7 librarius

    1.
    lībrārĭus, a, um, adj. [libra].
    I.
    Of or containing a pound, of a pound weight (post-Aug.):

    frusta,

    Col. 12, 53, 4:

    as,

    Gell. 20, 1, 31.—
    II.
    Subst.
    A.
    lībrārĭus, ii, m., a weight, the sixteenth part of a modius, = sextarius: sextarius aequus aequo cum librario siet, sexdecimque librarii in modio sient, Plebisc. ap. Paul. ex Fest. p. 246 Müll.—
    B.
    lībrārĭa, ae, f., she that weighed out the wool to the female slaves, a forewoman, head-spinner, called also lanipendia, Juv. 6, 475 (by others referred to 2. librarius); Inscr. Orell. 4212.
    2.
    lĭbrārĭus, a, um, adj. [3. liber], of or belonging to books:

    scriba librarius,

    a copyist, transcriber of books, Varr. R. R. 3, 2, 14; Cic. Agr. 2, 13, 32:

    libraria taberna,

    a bookseller's shop, Cic. Phil. 2, 9, 21:

    scriptor,

    a transcriber of books, Hor. A. P. 354:

    atramentum,

    ink for writing books, Plin. 27, 7, 28, § 52.—Hence,
    II.
    Subst.
    A. 1.
    A transcriber of books, a copyist, scribe, secretary, Cic. Agr. 2, 5, 13:

    librum ut tuis librariis daret,

    id. Att. 12, 40, 1:

    librarii mendum,

    Liv. 38, 55, 8: legionis, the secretary of the legion, Inscr. ap. Grut. 365, 1; cf. Sen. Contr. 1, 7, 18; Juv. 9, 109.—
    2.
    A bookseller, Sen. Ben. 7, 6, 1; Gell. 5, 4, 2; 18, 4, 1; Sulp. Sev. Dial. 1, 23, 4. —
    3.
    (Sc. doctor.) An elementary teacher, Hier. Ep. 107, 4.—
    B.
    lĭbrārĭa, ae, f.
    1.
    A female scribe:

    (Parcae) utpote librariae Superum archivumque custodes,

    Mart. Cap. 1, § 65 (perh. also Juv. 6, 476; cf. sub 1. librarius).—
    2.
    A bookseller's shop; in libraria, ego et Julius Paulus poëta consederamus, Gell. 5, 4, 1:

    quispiam in libraria sedens,

    id. 13, 30, 1.—
    C.
    lĭbrārĭum, ii, n., a place to keep books in, a bookcase, bookchest:

    exhibe librarium illud legum vestrarum,

    Cic. Mil. 12, 33:

    libraria omnia exurerent,

    Amm. 29, 2, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > librarius

  • 8 librarius

    1. librārius, a, um (2. liber), zu den Büchern gehörig, I) adi.: scriba, Buchführer, -halter, Varro r. r. 3, 2, 14. Cic. de lege agr. 2, 32 (vgl. no. II, 1, b): doctor od. magister, Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, *Corp. inscr. Lat. 6, 3413. Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 69 (vgl. no. II, 1, d): sciptor, Bücherabschreiber, Hor. de art. poët. 354: taberna, Buchladen, Cic. Phil. 2, 21: atramentum, Schreibtinte, Plin. 27, 52: scalprum, Federmesser, Suet. Vit. 2, 3. – II) subst.: 1) librārius, iī, m., a) der Abschreiber von Büchern u.a. Schriften, Schreiber, Kopist, Cic. ad Att. 12, 40, 1. Liv. 38, 55, 8. Cic. de lege agr. 2, 13: u. der Schreiber, dem man in die Feder diktierte, Sen. contr. 1, 7, 18: Antonii, Geheimschreiber, Vell. 2, 83, 1: libr. ad manum, Corp. inscr. Lat. 6, 9523: scribae et librarii (Notare) regis, Vulg. Esther 8, 9. – b) der Buchführer, -halter, Rechnungsführer, im Staate, Fest p. 333 (a), 21: beim Heere, Veget. mil. 2, 7: horrei (des Magazins bei der Kohorte), Tarrunt. dig. 50, 6, 7 (6): depositorum (der von den Soldaten niedergelegten Gelder), ibid. – c) der Bücherverkäufer, Buchhändler, Sen. de ben. 7, 6, 1. Gell. 5, 4, 1 u.a. Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – d) (vollst. doctor librarius, s. oben no. I) der Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, Edict. Diocl. 7, 69. Hieron. epist. 107, 4. Porphyr. Hor. ep. 1, 20, 19. – 2) librā-
    ————
    ria, ae, f., a) die Schreiberin, Abschreiberin, superûm, Mart. Cap. 1. § 65: exceptrices et librariae Iovis, Mythogr. Lat. 3, 6, 23. – b) librāria (sc. taberna) ein Buchladen, apud Sigillaria in libraria considere, Gell. 5, 4, 1: in libraria sedere, Gell. 13, 30 (31), 1. – 3) librārium, iī, n., ein Behältnis für Bücher u. andere Schriften, ein Schriftkasten, librarium illud legum vestrarum, Cic. Mil. 33: libraria omnia (ihre ganze Büchersammlung) exurere, Amm. 29, 2, 4.
    ————————
    2. lībrārius, a, um (v. libra), I) abwägend, subst., lībrāria, ae, f. (sc. ancilla), die die Wolle den Sklavinnen zuwägt, die Werkmeisterin, sonst lanipendia, Iuven. 6, 476. Corp. inscr. Lat. 6, 8882. – II) ein Pfund schwer, pfündig, frusta, Colum. 12, 53, 5: asses, Gell. 20, 1, 31.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > librarius

  • 9 librarius [1]

    1. librārius, a, um (2. liber), zu den Büchern gehörig, I) adi.: scriba, Buchführer, -halter, Varro r. r. 3, 2, 14. Cic. de lege agr. 2, 32 (vgl. no. II, 1, b): doctor od. magister, Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, *Corp. inscr. Lat. 6, 3413. Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 69 (vgl. no. II, 1, d): sciptor, Bücherabschreiber, Hor. de art. poët. 354: taberna, Buchladen, Cic. Phil. 2, 21: atramentum, Schreibtinte, Plin. 27, 52: scalprum, Federmesser, Suet. Vit. 2, 3. – II) subst.: 1) librārius, iī, m., a) der Abschreiber von Büchern u.a. Schriften, Schreiber, Kopist, Cic. ad Att. 12, 40, 1. Liv. 38, 55, 8. Cic. de lege agr. 2, 13: u. der Schreiber, dem man in die Feder diktierte, Sen. contr. 1, 7, 18: Antonii, Geheimschreiber, Vell. 2, 83, 1: libr. ad manum, Corp. inscr. Lat. 6, 9523: scribae et librarii (Notare) regis, Vulg. Esther 8, 9. – b) der Buchführer, -halter, Rechnungsführer, im Staate, Fest p. 333 (a), 21: beim Heere, Veget. mil. 2, 7: horrei (des Magazins bei der Kohorte), Tarrunt. dig. 50, 6, 7 (6): depositorum (der von den Soldaten niedergelegten Gelder), ibid. – c) der Bücherverkäufer, Buchhändler, Sen. de ben. 7, 6, 1. Gell. 5, 4, 1 u.a. Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – d) (vollst. doctor librarius, s. oben no. I) der Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, Edict. Diocl. 7, 69. Hieron. epist. 107, 4. Porphyr. Hor. ep. 1, 20, 19. – 2) librā ria, ae, f., a) die Schreiberin, Abschreiberin, superûm, Mart. Cap. 1. § 65: exceptrices et librariae Iovis, Mythogr. Lat. 3, 6, 23. – b) librāria (sc. taberna) ein Buchladen, apud Sigillaria in libraria considere, Gell. 5, 4, 1: in libraria sedere, Gell. 13, 30 (31), 1. – 3) librārium, iī, n., ein Behältnis für Bücher u. andere Schriften, ein Schriftkasten, librarium illud legum vestrarum, Cic. Mil. 33: libraria omnia (ihre ganze Büchersammlung) exurere, Amm. 29, 2, 4.

    lateinisch-deutsches > librarius [1]

  • 10 librarius

    [st1]1 [-] lĭbrārĭus, a, um: relatif aux livres.    - libraria taberna: librairie. [st1]2 [-] librārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - copiste, secrétaire. - [abcl]b - Inscr. qui tient des écritures, comptable. - [abcl]c - libraire.[/b] [st1]3 [-] lībrārĭus, a, um: qui pèse une livre. [st1]4 [-] lībrārĭus, ĭi, m.: intendant, distributeur des tâches, celui qui pèse la laine et distribue la tâche aux esclaves.
    * * *
    [st1]1 [-] lĭbrārĭus, a, um: relatif aux livres.    - libraria taberna: librairie. [st1]2 [-] librārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - copiste, secrétaire. - [abcl]b - Inscr. qui tient des écritures, comptable. - [abcl]c - libraire.[/b] [st1]3 [-] lībrārĭus, a, um: qui pèse une livre. [st1]4 [-] lībrārĭus, ĭi, m.: intendant, distributeur des tâches, celui qui pèse la laine et distribue la tâche aux esclaves.
    * * *
    I.
        Librarius, librarii, m. g. Cic. Un escrivain qui escrivoit les livres anciennement, au lieu duquel ont succedé les imprimeurs. C'est aussi un secretaire.
    II.
        Librarius, Adiectiuum. Qui appartient à un escrivain, ou imprimeur: vt Librarium atramentum. Plin.
    III.
        Librarius, Adiectiuum: vt Libraria frusta. Columel. Pieces pesantes une livre.

    Dictionarium latinogallicum > librarius

  • 11 taberna

    taberna, ae, f. (urspr. traberna v. trabs), die Bretterhütte, Bude, I) als Wohnung, pauperum tabernae, Hor. carm. 1, 4, 13; so auch Hor. de art. poët. 229; vgl. Ulp. dig. 50, 16, 183. – II) als Geschäftsort für Kaufleute, Wirte, Handwerker, der Laden, die Werkstätte, tab. libraria, Cic., u. ohne libraria, Hor., Buchladen, Bücherbude: cretaria, vinaria, Varro LL.: carbonaria, Serv.: unguentaria, Varro LL., Sen u.a.: fullonia, Inscr., oder fullonis, Hieron.: coriarii, Hieron.: medicorum tabernae, Hieron.: tonsoris, Hor.: cauponia, Schankbude, ICt.: sutrina, Tac.: argentaria, Wechslerbude, Wechsel- bank, Liv.: meritoria, Wirtshaus, Val. Max., aber meritoriae tabernae, Bordelle, Isid.: tabernam omnibus copiis instruere, Vitr.: tabernam exercere, Vitr.: in tabernam devertere, Gasthof, Wirtshaus, Cic.: concursare circum tabernas, Cic. – III) ein Bogengang im Zirkus (b. Plutarch. θεωρητήριον) für die Bequemlichkeit der Zuschauer, die Schaubude, Cic. Mur. 73. – IV) als nom. propr., Tres Tabernae, eine Ortschaft an der appischen Straße, nahe bei Ulubrä u. dem Forum Appii, Cic. ad Att. 1, 13, 1; 2, 10 extr. u.a. Vulg. act. apost. 28, 15. – / Nbff. a) traberna, Cassiod. in psalm. 14, 1: trabena, Donat. Ter. adelph. 3, 3, 5. – b) tabernum, Gloss. V, 396, 30.

    lateinisch-deutsches > taberna

  • 12 taberna

    taberna, ae, f. (urspr. traberna v. trabs), die Bretterhütte, Bude, I) als Wohnung, pauperum tabernae, Hor. carm. 1, 4, 13; so auch Hor. de art. poët. 229; vgl. Ulp. dig. 50, 16, 183. – II) als Geschäftsort für Kaufleute, Wirte, Handwerker, der Laden, die Werkstätte, tab. libraria, Cic., u. ohne libraria, Hor., Buchladen, Bücherbude: cretaria, vinaria, Varro LL.: carbonaria, Serv.: unguentaria, Varro LL., Sen u.a.: fullonia, Inscr., oder fullonis, Hieron.: coriarii, Hieron.: medicorum tabernae, Hieron.: tonsoris, Hor.: cauponia, Schankbude, ICt.: sutrina, Tac.: argentaria, Wechslerbude, Wechsel- bank, Liv.: meritoria, Wirtshaus, Val. Max., aber meritoriae tabernae, Bordelle, Isid.: tabernam omnibus copiis instruere, Vitr.: tabernam exercere, Vitr.: in tabernam devertere, Gasthof, Wirtshaus, Cic.: concursare circum tabernas, Cic. – III) ein Bogengang im Zirkus (b. Plutarch. θεωρητήριον) für die Bequemlichkeit der Zuschauer, die Schaubude, Cic. Mur. 73. – IV) als nom. propr., Tres Tabernae, eine Ortschaft an der appischen Straße, nahe bei Ulubrä u. dem Forum Appii, Cic. ad Att. 1, 13, 1; 2, 10 extr. u.a. Vulg. act. apost. 28, 15. – Nbff. a) traberna, Cassiod. in psalm. 14, 1: trabena, Donat. Ter. adelph. 3, 3, 5. – b) tabernum, Gloss. V, 396, 30.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > taberna

  • 13 taberna

    ae f. [предпол. из traberna от trabs]
    1) дощатая хижина, лачуга ( paupĕrum tabernae H)
    2) помещение, лавка ( libraria C)
    t. (deversoria) Pl, Cхарчевня ( humĭlis Pt)
    t. tonsōris Hцирюльня
    Tres Tabernae C, Vlgместечко на Via Appia, между Ulubrae и Forum Appii
    3) ( в цирке) балаган или ложа C

    Латинско-русский словарь > taberna

  • 14 consido

    cōn-sīdo, sēdī, sessum, ere, sich niedersetzen, absol., od. m. Ang. wo? durch Advv. od. Praepp., od. durch Genet. od. Abl. loc., 1) eig.: a) v. leb. Wesen (Ggstz. surgere, consurgere, excitari, d.i. aufstehen, sich erheben, od. ambulare, umhergehen; u. Perf. consedisse, Ggstz. stare, stehen), leniter ambulare, hinc considere opus est, Cels.: pastor nec recubet nec considat, Col.: legati considere iussi, Curt. – gew. m. Ang. wo? cur non hic corulis mixtas inter considimus ulmos? Verg.: in ara, Nep.: in arbore od. in foro (v. Bienenschwarm), Liv.: apud Sigillaria in libraria, Gell.: in atrio, Val. Max.: in molli herba, Verg.: in conspectu (Angesicht gegen Angesicht = einander gegenüber), Cic.: in lecto alcis, Val. Max.: in sede alcis, Liv.: in sedili alto, Cels.: in aurea sella, in curuli sella, Aur. Vict.: in turre (v. einem Vogel), Curt.: sub arguta ilice, Verg.: super eum cumulum, Cic.: propius ipsum, Curt. – positis sedibus, Liv.: ante foros longis scamnis, Ov.: tergo tauri, Ov. – zugl. m. Dat. pers., dormienti in labellis (v. Bienen), Cic.: ei ius dicenti in capite (v. einem Spechte), Val. Max.: Romano repente in galea (v. einem Raben), Liv.: ingredienti cum fascibus forum dexteriore umero (v. einem Adler), Suet. – zugl. m. cum u. Abl., hoc poteras mecum considere saxo, Ov. – So nun bes.: α) zu gelehrter Unterhaltung sich wo niederlassen, si videtur, hic considamus in umbra, Cic.: c. eodem in spatio, Cic.: in propatulo propter Platonis statuam, Cic. – Passiv unpers., in silvam venitur et ibi magna cum audiendi exspectatione considitur, Cic. – β) im Theater usw. als Zuschauer sich niederlassen, in orchestra, Suet. Aug. 44, 1: inter patres, Tac. ann. 13, 54. – γ) zur Beratung-, zu Gericht sich niederlassen, Sitzung halten, v. der Volksversammlung in Athen, in theatro c., Cic. – v. den Senatoren in Rom, priusquam consideret quisque, Suet. – bes. v. den Richtern, ut primum iudices consederunt, Cic.: eos tres recuperatores considere iussit, Liv.: Argolicos duces mediis considere castris iussit et arbitrium litis traiecit in omnes, Ov.: c. certo anni tempore in finibus Carnutum in loco consecrato (v. den Druiden), Caes. – v. Jupiter als König u. Richter, consedit genitor tum deorum maximus, Phaedr. – m. ad u. Akk., ad ius dicendum (v. den Suffeten in Karthago), Liv.: ad causam cognoscendam (v. Diktator), Liv. – m. in (gegen, über) u. Akk., in hunc reum, Cic. – selten v. Beklagten, introductum in tabernaculum (Persea regem) adversus advocatos in consilium considere iussit, den zum Kriegsrat Berufenen gegenüber Platz zu nehmen, Liv. 45, 7. § 5. – δ) als milit. t. t., teils = in der Schlachtlinie sich in Anschlag niederlassen, sich in Anschlag legen, triarii sub vexillis considebant sinistro crure porrecto etc., Liv. 8, 8, 10. – teils = sich in Hinterhalt legen, Gabiniā viā occultum considere iubet, Liv.: in insidiis, Liv.: cum cohorte sua in insidiis loco obscuro, Liv.: cum parte (militum) occultum loco ad insidias opportuno, Liv.: inter virgulta, Sall.: in silva, Curt. – teils übh. = nach einem Marsche, auf der Flucht u. dgl. irgendwo sich lagern, sich festsetzen, Aufstellung nehmen, totam noctem itinere facto consedit, Sall.: hic consedit, Caes.: c. non longius mille passibus ab nostris munitionibus, Caes.: haud procul, Curt.: haud procul oppido stativisque hostium, Liv.: haud longe a mari prope Cirtam oppidum, Sall.: circiter duum milium intervallo ante eos, Sall.: contra eum duum milium spatio, Caes.: ad ripas Rheni, Caes.: proiectā palude ad ripas Sequanae e regione Lutetiae contra Labieni castra, Caes.: haud procul inde ad confluentes in ripis utriusque amnis, Liv.: sine centurione ullo apud Philomelium, Cic.: in eo colle, Sall.: propter Hannibalis copias, Enn. fr.: utrimque pro castris (v. zwei Heeren), Liv.: sub monte, Caes.: sub ipsis radicibus montium, Sall.: trans id flumen, Caes.: superioribus locis, Sall.: plebs in colle, qui sacer appellatur, armata consedit, Val. Max. – ε) auf eine kürzere od. längere Zeit an einem Orte sich niederlassen, sich festsetzen, wo seinen Aufenthalt nehmen, v. Seefahrern auch = wo anlegen, landen, hic an Antii, Cic.: Tarquiniis, Liv.: Cretae, Verg.: in Ubiorum finibus, Caes.: in hoc campo, Curt.: Atraciis in oris, Prop.: Latio, Verg.: Ausonio portu, Verg. – m. in u. Akk., in novam urbem, Curt. 7, 3 (14), 23. – insbes., v. Buhldirnen, tabernae, unde tabernariae, quod ibi soleant considere, Isid. 15, 2, 43.

    b) v. lebl. Subjj., sich niedersetzen, niedersinken, in sich zusammensinken, zu Boden sinken, einsinken, deutsch auch bl. sich setzen, sich legen, sinken, sich senken, quae (Alpes) iam licet considant, Cic.: Ilion ardebat neque adhuc consederat ignis, Ov.: donec consideret pulvis, Curt.: ne considat (cutis), Cels. – m. in u. Abl., in Veliterno agro terra ingentibus cavernis consedit, Liv.: quo fit, ut per se singula intestina in suas sedes reducantur et in his considant, Cels.: cum omnia sacra profanaque in ignem considerent, Tac. – m. in od. intra u. Akk., Arpini terra campestri agro in ingentem sinum consedit, Liv.: omne mihi visum considere in ignes Ilium, Verg.: quae excesserunt intra uterum considunt, Cels.

    II) übtr.: a) v. leb. Wesen: α) gleichs. sich niederlassen, wo Platz nehmen, c. in otio, sich der Muße hingeben, Cic.: secedere et in alia parte considere, auf eine andere Seite (mit seiner Meinung) treten, Sen. – β) (συνιζάνειν) gleichs. durch Verlust des moral. Haltes zu Boden sinken, totam videmus consedisse urbem luctu, durch Trauer niedergeschlagen, in Trauer versunken ist, Verg. Aen. 11, 350.

    b) v. lebl., bes. abstr. Subjj.: α) gleichs. sich nie derlassen, wo Platz nehmen od. greifen, eine bleibende Stätte finden, sich festsetzen, sich einnisten, quorum (ludorum) religio tanta est, ut ex ultimis terris arcessita in hac urbe consederit, Cic.: improbitas, si cuius in mente consedit, Cic. – β) gleichs. sinken, teils durch Abnahme der intensiven Stärke, sich legen, motus (Aufruhr) consedit, Liv. epit.: quia praesentia satis consederant, da für jetzt die Ruhe hinlänglich gesichert war, Tac. – ardor animi consedit, Cic.: cum iam consedisset ferocia ab re bene gesta, Liv.: ubi primus terror ab necopinato visu consedit, Liv.: alcis furor consedit, Cic.: omnis quae me urgebat de re publica cura consedit, Cic. – teils durch Abnahme der Geltung, in Vergessenheit sinken, consedit utriusque nomen in quaestura, Cic. Mur. 18. – γ) gleichs. sich senken, v. der Rede, abfallen, sich verlaufen, sich zu Ende neigen, ut eorum verborum iunctio... varie distincteque considat, Cic. de or. 3, 191. – / Perfekt-Form considerat, Enn. sat. 14: considerant, Tac. ann. 1, 30: consideramus, Plin. ep. 6, 20, 14. Gell. 5, 4, 1. Vgl. Wagner Verg. ecl. 7, 1 not. crit. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 415.

    lateinisch-deutsches > consido

  • 15 librarius [2]

    2. lībrārius, a, um (v. libra), I) abwägend, subst., lībrāria, ae, f. (sc. ancilla), die die Wolle den Sklavinnen zuwägt, die Werkmeisterin, sonst lanipendia, Iuven. 6, 476. Corp. inscr. Lat. 6, 8882. – II) ein Pfund schwer, pfündig, frusta, Colum. 12, 53, 5: asses, Gell. 20, 1, 31.

    lateinisch-deutsches > librarius [2]

  • 16 consido

    cōn-sīdo, sēdī, sessum, ere, sich niedersetzen, absol., od. m. Ang. wo? durch Advv. od. Praepp., od. durch Genet. od. Abl. loc., 1) eig.: a) v. leb. Wesen (Ggstz. surgere, consurgere, excitari, d.i. aufstehen, sich erheben, od. ambulare, umhergehen; u. Perf. consedisse, Ggstz. stare, stehen), leniter ambulare, hinc considere opus est, Cels.: pastor nec recubet nec considat, Col.: legati considere iussi, Curt. – gew. m. Ang. wo? cur non hic corulis mixtas inter considimus ulmos? Verg.: in ara, Nep.: in arbore od. in foro (v. Bienenschwarm), Liv.: apud Sigillaria in libraria, Gell.: in atrio, Val. Max.: in molli herba, Verg.: in conspectu (Angesicht gegen Angesicht = einander gegenüber), Cic.: in lecto alcis, Val. Max.: in sede alcis, Liv.: in sedili alto, Cels.: in aurea sella, in curuli sella, Aur. Vict.: in turre (v. einem Vogel), Curt.: sub arguta ilice, Verg.: super eum cumulum, Cic.: propius ipsum, Curt. – positis sedibus, Liv.: ante foros longis scamnis, Ov.: tergo tauri, Ov. – zugl. m. Dat. pers., dormienti in labellis (v. Bienen), Cic.: ei ius dicenti in capite (v. einem Spechte), Val. Max.: Romano repente in galea (v. einem Raben), Liv.: ingredienti cum fascibus forum dexteriore umero (v. einem Adler), Suet. – zugl. m. cum u. Abl., hoc poteras mecum considere saxo, Ov. – So nun bes.: α) zu gelehrter Unterhaltung sich wo niederlassen, si vi-
    ————
    detur, hic considamus in umbra, Cic.: c. eodem in spatio, Cic.: in propatulo propter Platonis statuam, Cic. – Passiv unpers., in silvam venitur et ibi magna cum audiendi exspectatione considitur, Cic. – β) im Theater usw. als Zuschauer sich niederlassen, in orchestra, Suet. Aug. 44, 1: inter patres, Tac. ann. 13, 54. – γ) zur Beratung-, zu Gericht sich niederlassen, Sitzung halten, v. der Volksversammlung in Athen, in theatro c., Cic. – v. den Senatoren in Rom, priusquam consideret quisque, Suet. – bes. v. den Richtern, ut primum iudices consederunt, Cic.: eos tres recuperatores considere iussit, Liv.: Argolicos duces mediis considere castris iussit et arbitrium litis traiecit in omnes, Ov.: c. certo anni tempore in finibus Carnutum in loco consecrato (v. den Druiden), Caes. – v. Jupiter als König u. Richter, consedit genitor tum deorum maximus, Phaedr. – m. ad u. Akk., ad ius dicendum (v. den Suffeten in Karthago), Liv.: ad causam cognoscendam (v. Diktator), Liv. – m. in (gegen, über) u. Akk., in hunc reum, Cic. – selten v. Beklagten, introductum in tabernaculum (Persea regem) adversus advocatos in consilium considere iussit, den zum Kriegsrat Berufenen gegenüber Platz zu nehmen, Liv. 45, 7. § 5. – δ) als milit. t. t., teils = in der Schlachtlinie sich in Anschlag niederlassen, sich in Anschlag legen, triarii sub vexillis considebant sinistro crure porrecto etc., Liv. 8, 8, 10. – teils = sich in
    ————
    Hinterhalt legen, Gabiniā viā occultum considere iubet, Liv.: in insidiis, Liv.: cum cohorte sua in insidiis loco obscuro, Liv.: cum parte (militum) occultum loco ad insidias opportuno, Liv.: inter virgulta, Sall.: in silva, Curt. – teils übh. = nach einem Marsche, auf der Flucht u. dgl. irgendwo sich lagern, sich festsetzen, Aufstellung nehmen, totam noctem itinere facto consedit, Sall.: hic consedit, Caes.: c. non longius mille passibus ab nostris munitionibus, Caes.: haud procul, Curt.: haud procul oppido stativisque hostium, Liv.: haud longe a mari prope Cirtam oppidum, Sall.: circiter duum milium intervallo ante eos, Sall.: contra eum duum milium spatio, Caes.: ad ripas Rheni, Caes.: proiectā palude ad ripas Sequanae e regione Lutetiae contra Labieni castra, Caes.: haud procul inde ad confluentes in ripis utriusque amnis, Liv.: sine centurione ullo apud Philomelium, Cic.: in eo colle, Sall.: propter Hannibalis copias, Enn. fr.: utrimque pro castris (v. zwei Heeren), Liv.: sub monte, Caes.: sub ipsis radicibus montium, Sall.: trans id flumen, Caes.: superioribus locis, Sall.: plebs in colle, qui sacer appellatur, armata consedit, Val. Max. – ε) auf eine kürzere od. längere Zeit an einem Orte sich niederlassen, sich festsetzen, wo seinen Aufenthalt nehmen, v. Seefahrern auch = wo anlegen, landen, hic an Antii, Cic.: Tarquiniis, Liv.: Cretae, Verg.: in Ubiorum finibus, Caes.: in hoc campo, Curt.: Atraciis
    ————
    in oris, Prop.: Latio, Verg.: Ausonio portu, Verg. – m. in u. Akk., in novam urbem, Curt. 7, 3 (14), 23. – insbes., v. Buhldirnen, tabernae, unde tabernariae, quod ibi soleant considere, Isid. 15, 2, 43.
    b) v. lebl. Subjj., sich niedersetzen, niedersinken, in sich zusammensinken, zu Boden sinken, einsinken, deutsch auch bl. sich setzen, sich legen, sinken, sich senken, quae (Alpes) iam licet considant, Cic.: Ilion ardebat neque adhuc consederat ignis, Ov.: donec consideret pulvis, Curt.: ne considat (cutis), Cels. – m. in u. Abl., in Veliterno agro terra ingentibus cavernis consedit, Liv.: quo fit, ut per se singula intestina in suas sedes reducantur et in his considant, Cels.: cum omnia sacra profanaque in ignem considerent, Tac. – m. in od. intra u. Akk., Arpini terra campestri agro in ingentem sinum consedit, Liv.: omne mihi visum considere in ignes Ilium, Verg.: quae excesserunt intra uterum considunt, Cels.
    II) übtr.: a) v. leb. Wesen: α) gleichs. sich niederlassen, wo Platz nehmen, c. in otio, sich der Muße hingeben, Cic.: secedere et in alia parte considere, auf eine andere Seite (mit seiner Meinung) treten, Sen. – β) (συνιζάνειν) gleichs. durch Verlust des moral. Haltes zu Boden sinken, totam videmus consedisse urbem luctu, durch Trauer niedergeschlagen, in Trauer versunken ist, Verg. Aen. 11, 350.
    b) v. lebl., bes. abstr. Subjj.: α) gleichs. sich nie-
    ————
    derlassen, wo Platz nehmen od. greifen, eine bleibende Stätte finden, sich festsetzen, sich einnisten, quorum (ludorum) religio tanta est, ut ex ultimis terris arcessita in hac urbe consederit, Cic.: improbitas, si cuius in mente consedit, Cic. – β) gleichs. sinken, teils durch Abnahme der intensiven Stärke, sich legen, motus (Aufruhr) consedit, Liv. epit.: quia praesentia satis consederant, da für jetzt die Ruhe hinlänglich gesichert war, Tac. – ardor animi consedit, Cic.: cum iam consedisset ferocia ab re bene gesta, Liv.: ubi primus terror ab necopinato visu consedit, Liv.: alcis furor consedit, Cic.: omnis quae me urgebat de re publica cura consedit, Cic. – teils durch Abnahme der Geltung, in Vergessenheit sinken, consedit utriusque nomen in quaestura, Cic. Mur. 18. – γ) gleichs. sich senken, v. der Rede, abfallen, sich verlaufen, sich zu Ende neigen, ut eorum verborum iunctio... varie distincteque considat, Cic. de or. 3, 191. – Perfekt-Form considerat, Enn. sat. 14: considerant, Tac. ann. 1, 30: consideramus, Plin. ep. 6, 20, 14. Gell. 5, 4, 1. Vgl. Wagner Verg. ecl. 7, 1 not. crit. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 415.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consido

  • 17 librārius

        librārius adj.    [3 liber], of books, belonging to books: scriba, copyist: taberna, bookseller's shop: scriptor, transcriber of books, H.—As subst m., a copyist, scribe, secretary: librum tuis librariis dare: librarii mendum, L.—As subst n., a book-case, book-chest: librarium illud legum vestrarum.
    * * *
    I
    copyist, secretary; bookseller
    II
    libraria, librarium ADJ
    III

    Latin-English dictionary > librārius

  • 18 taberna

        taberna ae, f    [2 TA-], a rude dwelling, hut, cabin: mors pulsat pauperum tabernas, H.: Migret in obscuras tabernas, H.— A place of business, booth, shop, stall, office: instructa medicinae exercendae causā: libraria, a book-stall: Nulla taberna meos habeat libellos, H.: Nec vicina subest vinum praebere taberna, bar, H.: tabernae argentariae, money-changers' shops, L.: sutrina, Ta.: Liparea, Vulcan's shop, Iu.: Adriae, market, Ct.— An inn, tavern: in tabernam devertere: occlusis tabernis: prope Cloacinae ad tabernas, L.: Tres Tabernae, a hamlet on the Appian Way near Ulubrae.—An archway in the circus.
    * * *
    I
    tavern, inn; booth, hut, cottage, hove, small shop (Nelson)
    II
    shop, stall; wooden hut or booth; inn, tavern

    Latin-English dictionary > taberna

  • 19 taberna

    tăberna, ae, f. [root ta (tan); Gr. teinô, perf. tetaka; cf.: tabula, tenus], a hut, shed, booth, stall, shop constructed of boards.
    I.
    Hence, in gen., any slight structure used for a dwelling, a hut or cottage (very rare):

    tabernae appellatio declarat omne utile ad habitandum aedificium, non ex eo, quod tabulis cluditur,

    Dig. 50, 16, 183:

    pauperum tabernae,

    Hor. C. 1, 4, 13; so,

    obscurae,

    id. A. P. 229.—Of stalls in the circus: qui in circo totas tabernas tribulium causā compararunt, Cic. Mur. 35, 73.—
    II.
    In partic.
    A.
    Of a merchant, mechanic, taverner, etc., a booth, shop, workshop, stall, inn, tavern (class.):

    instructam ei medicinae exercendae causā tabernam dedit,

    Cic. Clu. 63, 178; cf.:

    instructam tabernam sic accipiemus, quae et rebus et hominibus ad negotiationem paratis constat,

    Dig. 50, 16, 185: taberna libraria, i. e. a bookseller ' s shop, Cic. Phil. 2, 9, 21;

    so simply taberna,

    Hor. S. 1, 4, 71; Mart. 1, 118, 10:

    vinaria,

    Varr. L. L. 8, § 55 Müll.; cf. Hor. Ep. 1, 14, 24:

    cretaria, unguentaria, Varr. l. l.: casearia,

    Dig. 8, 5, 8, § 5:

    argentaria,

    ib. 18, 1, 32; Liv. 26, 11, 7:

    purpuraria,

    Dig. 32, 1, 91:

    sutrina,

    Tac. A. 15, 34; cf.:

    ut Alfenus vafer omni Abjecto instrumento artis clausaque taberna Sutor erat,

    Hor. S. 1, 3, 131: Liparea, Vulcan ' s shop, Juv. 13, 45:

    deversoria,

    an inn, tavern, Plaut. Men. 2, 3, 81; id. Truc. 3, 2, 29; Varr. R. R. 1, 2, 23:

    cauponia,

    Dig. 33, 7, 13; cf.:

    cum in eandem tabernam devertissent,

    Cic. Inv. 2, 4, 14:

    occlusis tabernis,

    id. Cat. 4, 8, 17:

    concursare circum tabernas,

    id. ib.:

    occludere tabernas,

    id. Ac. 2, 47, 144:

    salax,

    Cat. 37, 1; cf. Prop. 4 (5), 8, 19:

    prope Cloacinae ad tabernas,

    Liv. 3, 48, 5:

    tabernam exercere,

    Dig. 33, 7, 15; Suet. Aug. 4:

    tabernam vel officinam conductam habuit,

    Dig. 5, 1, 19. —
    B.
    Tres Tabernae, the Three Taverns, a place on the Appian Way, near Ulubrae and Forum Appii, Cic. Att. 1, 13, 1; 2, 10; 2, 12, 2; 2, 13, 1; Vulg. Act. 28, 15. —
    C.
    A passage, archway in the circus, Cic. Mur. 35, 73. —
    D.
    Poet.:

    quae colis Durrachium Adriae tabernam,

    the market, Cat. 36, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > taberna

См. также в других словарях:

  • librariá — librarié f. librairie …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Alucita libraria — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

  • ARCA seu ARCULA Libraria — quae perum discentem sequebatur. Vide infra Capsa …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Anton Francesco Doni — Pour les articles homonymes, voir Doni. Anton Francesco Doni. Portrait par Enea Vico. Anton Francesco Doni, né à Florence le 16& …   Wikipédia en Français

  • Adam II. (Bethsan) — Adam II. (* um 1107[1]; † vor 1161) war Herr von Bethsan im Königreich Jerusalem. Er war der Sohn und Nachfolger des Adam I. von Bethsan aus dem französischen Adelsgeschlecht Béthune.[2] Bethsan gehörte ab 1101 zur Krondomäne des Königs von… …   Deutsch Wikipedia

  • Alma Mater Rudolphina — Vorlage:Infobox Hochschule/Professoren fehlt Universität Wien Gründung 12. März 1365 Trägerschaft staatlich …   Deutsch Wikipedia

  • Uni Wien — Vorlage:Infobox Hochschule/Professoren fehlt Universität Wien Gründung 12. März 1365 Trägerschaft staatlich …   Deutsch Wikipedia

  • Wiener Universität — Vorlage:Infobox Hochschule/Professoren fehlt Universität Wien Gründung 12. März 1365 Trägerschaft staatlich …   Deutsch Wikipedia

  • Paolo Emilio Taviani — (né le 6 novembre 1912 à Gênes mort le 18 juin 2001 à Rome) est un universitaire (économiste et historien) et un homme politique italien de la seconde moitié du XXe siècle. Sommaire 1 Biographie 2 L enseignant …   Wikipédia en Français

  • Paleografía — La paleografía (del idioma griego παλαιός : palaiós, antiguo, viejo y γράφειν: graphein, el escrito o γράφεια: graphía, escritura) es el estudio de la escritura antigua; es la ciencia que tiene que descifrar los escritos de épocas anteriores …   Wikipedia Español

  • Rotunda — Saltar a navegación, búsqueda La letra gótica rotunda es un tipo de letra que pertenece al grupo de estilos caligráficos surgidos en el periodo gótico durante los siglos XIII XIV, en oposición a la escritura antigua (antiqua) que hacía referencia …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»